چه آپارتمان‌هایی را نباید بخریم؟ (۱۲ نکته مهم قبل از سرمایه‌گذاری ملکی)
چه آپارتمان‌هایی را نباید بخریم؟ خب با افزایش سرسام‌آور قیمت خانه، خرید ملک برای بسیاری به چالش دشواری تبدیل شده است. با وجود همه سختی‌ها برای خانه دار شدن، اقدام برای خرید آپارتمان بسیار هیجان‌انگیز و گاها به معنای پاس کردن یک امتحان مهم اقتصادی است.
هیجان خرید گاهی باعث می‌شود به جزئیات مهم توجه نکنیم. در زمان خرید، به حرف، همه به یک ملک خوب اشاره می‌کنند. بسیاری از بنگاه‌داران برای فروش سریع صرفا بر روی مزایای یک ملک متمرکزند اما عده کمی هستند که هوشیارانه به ما گوشزد می‌کنند: «چه آپارتمان‌هایی را نباید بخریم؟»
آنچه می‌خواهیم در این مطلب مرور کنیم، مشخصا درباره نخریدن است! چه آپارتمان‌هایی را نباید بخریم یا بهتر بگوییم در زمان خرید آپارتمان به چه مواردی باید توجه کنیم؟ در این نوشته ۱۱ نکته مهم را باهم مرور کرده و با ذکر دلیل خواهیم گفت چه آپارتمان‌هایی را نباید بخریم.
۱. انتخاب محله و راحتی رفت و آمد
این موضوع را به هیچ عنوان دست کم نگیرید. بافت محله به لحاظ ساختار شهری و فرهنگی اهمیت بالایی دارد. عدم توجه به این موضوع می‌تواند دردسر ایجاد کند و در بلند مدت فرسایشی شود. خرید آپارتمان در کوچه‌های تنگ با وضعیت ترافیکی دشوار یا کوچه‌های بن بست عاقلانه نیست. پارک اتومبیل و رفت و آمد برای‌تان جنگ اعصاب به‌بار خواهد آورد.
فضای محدود در این نوع کوچه‌ها و گاها چند ماشینی بودن خانوارها باعث می‌شود که بسیاری خودروهای شخصی را در همین کوچه‌ها پارک کنند.
۲. ترافیک محله یا محدوده را بررسی کنید
خیابان یا کوچه‌ای را تصور کنید که مسیر فرعی یا راهی برای دور زدن ترافیک خیابان اصلی است. بوق، سر و صدای عبور و مرور ماشین‌ها و گاها ترافیک در همین محدوده. اصلا اوضاع جالبی نخواهد بود. به دلیل افزایش تعداد خودروها در شهرها و نبود زیرساخت شهری مناسب برای رفت و آمد، بسیاری از رانندگان مجبورند از فرعی‌ها و کوچه‌های نزدیک به خیابان‌های اصلی عبور و مرور داشته باشند. حتما خیابان یا کوچه را به لحاظ ترافیکی آنالیز کنید. در ساعات مختلف روز محل مورد را نظر را بررسی کرده یا از همسایگان پرس و جو کنید. بهتر است در خیابان‌های پر رفت و آمد (مسیر دور زدن ترافیک شهری) آپارتمان نخریم.
۳. آنالیز فرهنگی و وضعیت آپارتمان
با کمی دقت احتمالا متوجه خواهید شد که قرار است خانه جدید را در چه فضایی خریداری کنید. به نظم مشاع توجه کنید. وضعیت مشاع احتمالا بتواند گوشه‌ای از فرهنگ ساختمان را نمایان کند. وضعیت برد ساختمان را بررسی کنید و ببینید وضعیت پرداختی‌ها و بدهی‌ها به چه شکل است؟ از مدیر ساختمان درباره اعضای و نحوه همکاری آنها بپرسید. وجود یک همسایه بد اجتناب ناپذیر است اما یک ساختمان کاملا بی‌نظم تحمل‌ناپذیر و این به شدت بر روی کیفیت زندگی شما اثر خواهد گذاشت. در این باره جدی باشید. بهتر است در ساختمانی که وضعیت فرهنگی نابسامانی دارد آپارتمان نخریم.
۴. نورگیر بودن خانه
از موکدات: نورگیر بودن آپارتمان بسیار مهم است. واحدهایی که مقابلشان چیزی ساخته نشده و مزاحمت بصری ندارد احتمالا ایده‌آل‌ترین گزینه برای خرید هستند. آپارتمان‌هایی که نورگیر نیستند مخصوص در شهرهای شمالی مثل انزلی که در بیشتر سال هوای ابری و بارانی دارد می‌تواند مستقیما بر روحیه شما تاثیرات منفی به‌جا بگذارد. اساسا واحدهایی که در به‌واسطه مجاورت با دیگر ساختمان‌ها دچار خفگی شده‌اند و چشم‌اندازی به فضای بیرون ندارند می‌تواند کسالت‌بار باشد و در بلند مدت اثرات منفی به همراه داشته باشد.
۵. پارکینگ از واجبات است
این موضوع کاملا جدی است. به همان دلیل که در مورد شماره ۲ اشاره کردیم؛ ترافیک. باید فضای اختصاصی داشته باشید. حتما در خصوص پارکینگ، شماره و محل دقیق آن کسب تکلیف کنید. پارکینگ شما باید در سند مشخص باشد. در غیر اینصورت باید آماده حواشی داخلی شوید.
۶. به شیب پارکینگ دقت کنید
رمپ و شیب پارکینگ مهم است. در شهرهای شمالی به علت باران شدید و در برخی شهرهای مناطق سرد، بارش شدید برف می‌تواند دردسر ساز باشد. در این باره حتما تحقیق کنید و از ساکنین ساختمان اطلاعات بگیرید.
۷. شمالی یا جنوبی بودن
نکته مهم: در واحد‌های آپارتمانی شمالی، عموما از حیاط وارد ساختمان خواهید شد اما در آپارتمان‌هایی که به صورت جنوبی هستند، حیاط در طرف دیگر خانه است. باور بر این است که آپارتمان‌های شمالی نمای بیرونی بهتر و زیباتری دارند. احتمالا این موضوع به دلیل وجود حیاط و پرداخت به ابعاد بصری آن است. اما دیدگاه دیگری وجود دارد که می‌گوید ساختمان‌های جنوبی امنیت بیشتری دارند.
۸. تعداد واحد مهم است
آپارتمان‌هایی که تعداد واحد زیادی دارند معمولا رفت و آمد بیشتری هم دارند. عموما در مجتمع‌هایی که تعداد واحدها بالاست، ضروری‌ست که رسیدگی و پرداخت‌ها منظم و مدیریت جدی در آن وجود داشته باشد. برعکس در ساختمان‌هایی که تعداد واحدها و ساکنین کم است معمولا کسی مسئولیت رسیدگی به امورات ساختمان یا خرابی‌ها را بر عهده نمی‌گیرد یا سردرگمی در خصوص رسیدگی وجود دارد. حتما این موارد باید لحاظ شود.
۹. جدا بودن کنتور
هزینه حامل‌‌های انرژی هر سال در حال افزایش است. بهتر است آپارتمانی که می‌خرید کنتور جداگانه داشته باشد. در غیر اینصورت باید درگیر حساب و کتاب‌ها داخلی شوید. در این مورد تحقیق کنید. از ساکنین ساختمان پرس و جو کنید. مسئله پرداخت به صورت جمعی معمولا دردسرساز می‌شود. آپارتمانی را بخرید که هر جز آن مبنای قانونی و بخش‌های اختصاصی دارد.
۱۰. آسانسور استاندارد
اگر ملکی که مدنظر دارید در طبقات فوقانی‌ست حتما باید به نوع و ابعاد آسانسور توجه کنید. شاید به باور بسیاری این موضوع جدید نباشد. اما به قول معروف «شیطان در جزئیات است» و همین جزئیات در ظاهر کم اهمیت تجربه کاربری مسکونی را به مطلوبیت می‌رساند. باید بدانید که عرض بسیاری از وسایل خانه بیش از ۶۰ سانتی‌متر است؛ بنابراین درب آسانسور باید از این عرض بیشتر باشد.
۱۱. راه‌پله استاندارد
راه پله های اصلی:
- حداقل عرض: ۱۱۰ سانتی متر
- حداقل عرض پاگرد: ۱۴۰ سانتی متر
راه پله های فرعی:
- حداقل عرض: ۹۰ سانتی متر
- حداقل عرض پاگرد: ۱۲۰ سانتی متر
در ورودی ساختمان به راه پله:
- حداقل عرض: ۱۲۰ سانتی متر
این ابعاد را حتما بررسی کنید که در زمان اسباب‌کشی به دردسر نخورید. آپارتمان‌هایی را که این ابعاد را رعایت نکرده‌اند بهتر است نخرید.
۱۲. ابعاد و استاندارد پله
حداقل عرض پله:
- آپارتمان های مسکونی: ۱۱۰ سانتی متر
- آپارتمان های اداری: ۱۲۰ سانتی متر
- آپارتمان های تجاری: ۱۴۰ سانتی متر
حداقل عمق پله:
- آپارتمان های مسکونی: ۲۸ سانتی متر
- آپارتمان های اداری: ۳۰ سانتی متر
- آپارتمان های تجاری: ۳۲ سانتی متر
حداقل ارتفاع پله:
- آپارتمان های مسکونی: ۱۷ سانتی متر
- آپارتمان های اداری: ۱۸ سانتی متر
- آپارتمان های تجاری: ۱۹ سانتی متر
حداکثر تعداد پله در هر بازو:
- ۱۲ پله
حداقل عرض پاگرد:
- ۱۱۰ سانتی متر
نوع ساخت پله:
- پله‌های بتنی: از مقاومت و طول عمر بالایی برخوردار هستند و مناسب آپارتمان‌های پرتردد.
- پله‌های چوبی: ظاهری زیبا و جذاب دارند و برای املاک لوکس مناسب هستند.
- پله‌های فلزی: نسبتاً ارزان قیمت و برای آپارتمان‌های با بودجه محدود مناسب هستند.
نکات:
- در صورت وجود آسانسور، عرض پله می تواند ۱۰ سانتی متر کمتر از مقادیر ذکر شده باشد.
- در مناطق مسکونی با تراکم کم، عرض پله می تواند ۵ سانتی متر کمتر از مقادیر ذکر شده باشد.
- برای معلولین و افراد کم توان، باید مسیر عبوری مناسب با عرض حداقل ۹۰ سانتی متر در نظر گرفته شود.
- حداکثر ارتفاع هر پله ۱۸ سانتی متر و حداقل عمق هر پله ۲۸ سانتی متر است.
- شیب راه پله نباید بیش از ۳۵ درجه باشد.
